Zingend leren lezen

Heb je ook zo'n leerling die de hele dag één bepaald liedje zingt en dan alleen de eerste 2 regels? 

Samen met je leerlingen liedjes instuderen in combinatie met de Youtube-filmpjes waar de teksten in verwerkt staan is zo leuk. En dan de hele tekst!

Voor kinderen tot een jaar of 8 zijn de volgende liedjes een leuke manier om beter te leren lezen: Dikkertje Dap met tekst, of liedjes van Sesamstraat, met teksten (als je dit intikt bij Youtube, krijg je een resultaat met muziek & meezingteksten). Even de songtekst printen kan natuurlijk ook. Vanaf een jaar of 9 kom je niet meer weg met bovenstaande teksten, dan zijn Nederlandstalige liedjes uit de top-40 aan te raden. 

Op dit moment is Yves Berendse met Terug in de tijd populair. Ook de nummers van Suzan & Freek zijn altijd goed. Sexy als ik dans van Nielson is 'cool'. Je kunt kinderen van 7 jaar ook al Frans leren op deze manier (in ieder geval fonetisch doen ze dat perfect), dat kan dan met Formidable van Stromae. En wat dacht je van de Cup Song uit de film Pitch Perfect? Woorden & beweging, wat wil je nog meer? Net zo lang de liedjes laten meezingen en instuderen tot ze ze uit het hoofd kennen. Mochten er leerlingen zijn die gewoon heel graag zingen, dan zijn de nummers van André Hazes (of van Dré junior) een absolute aanrader. Of misschien krijg je ze zover om liedjes te gaan zingen die jij zelf het leukste vindt. Het maakt eigenlijk niet uit, als ze de liedteksten maar vaak lezen. Zo leer je samen (lezen) op een leuke manier.  

We hebben ook het nuttige met het aangename gecombineerd; bij de geschiedenis-onderwerpen, die de leerlingen toch moeten leren, hebben we liedjes geschreven op de melodie van bekende nummers. Van lady Gaga tot Annie M.G. & van The Sound of Music tot aan Frans Bauer. Kennis blijft hangen door het in een liedje te gieten; we hebben er 50! Hier vind je alle info.

Strip-please

Als je een verhaal vertelt in de klas, zijn leerlingen in het begin in de war. Waar komen die woorden vandaan, waar is het blaadje, waar is het boek? Hoe kan dit? 

Mooi om te merken dat veel kinderen zo’n verhaal bijna letterlijk kunnen navertellen. Ze presenteren het voor de groep, met opvallend veel woorden en details uit het oorspronkelijke verhaal. Het verhaal is recht bij ze binnengekomen, zonder tussenkomst van papier of boek. 

En als je ze dan vraagt om het verhaal te tekenen, in een strip, dan komen daar mooie dingen van. Beeld en tekst gecombineerd, waardoor de woorden nog beter blijven hangen. 

Want strips zijn ‘vet’ en daar maak ik gebruik van. Waarom niet? Uit onderzoek blijkt dat strips leerzaam zijn, leuk en dus effectief.

Dit komt omdat het lezen van een strip een geheel eigen vaardigheid is, waarbij het lezen van tekst gecombineerd wordt met het bekijken van wat de tekenaar in beeld uitdrukt. Nieuwe woorden die een kind tegenkomt in de tekst van een strip worden ondersteund door een plaatje en een context, waardoor de betekenis meteen wordt opgepikt. 

Voor kinderen die moeite hebben met lezen is dit extra handig, omdat zij in het lezen ondersteund worden door het beeld en daardoor het verhaal makkelijker en beter begrijpen. Daarnaast kunnen zij door de plaatjes de verhaallijn beter inschatten. Stripboeken zijn ideaal voor beelddenkers, vanwege de korte zinnen en dialogen.

Het lijkt me duidelijk en helder: strippen maar! 

Er zijn zo veel fijne manieren om kinderen plezier in lezen mee te geven; liedjes eerst lezen en dan meezingen, leerlingen een tekst laten schrijven voor hun mede-leerlingen over het huidige thema, als leerkracht zelf ook lezen tijdens het 'stil' lezen, een aantal pagina's uit een boek kopiëren voor iedere leerling, dan gezamenlijk lezen en de leerlingen enthousiast laten worden ... Wil je meer voorbeelden? En een hele goede leerkracht worden? Kom bij Verhalenfabriek!
Hier vind je alle info

Liever voor de klas

 

Vorig jaar rond deze tijd kwam ik Richard tegen, een leuke veertiger die na twintig jaar bedrijfsleven voor de klas wilde. Iets doen wat ertoe doet. Hij was een paar jaar voetbaltrainer geweest en merkte dat hij werken met kinderen leuker vond dan zijn huidige baan. Hij vroeg mij advies. 

Het liefste zou ik hem direct aannemen bij Verhalenfabriek. Hij koos ervoor om toch nog even bij zijn oude werkgever te blijven. Ik adviseerde hem om daarnaast mee te doen aan het Liever voor de klas-traject van de Gemeente Amsterdam. Want als het je lukt om een 'zij-instromer in beroep'-plek te bemachtigen dan moet je twee jaar hard werken, maar heb je wel een hoger inkomen en wordt je hele studie betaald. Het bestuur waar je voor gaat werken ontvangt dan € 25.000 subsidie. 

Het traject bij Liever voor de klas begint uiteraard met een selectiegesprek. Dit is logisch, dat hoort bij elke sollicitatie. Daarna is er een praktijkselectie waar er wordt gekeken of je de competenties en capaciteiten hebt om leerkracht te kunnen worden. Dit duurt elf dagen. Daarna ga je een werkervarings- en selectietraject in van drie en halve maand. Je moet dan een rekentoets (wiscat-pabo) halen en er wordt beoordeeld of je zelfstandig voor de klas kan. Word je geschikt bevonden, dan krijg je een aanstelling bij een bestuur, sta je voor je eigen klas en krijg je één dag per week betaald studieverlof. 

Het selectiegesprek en de eerste elf dagen liepen goed bij Richard. Ook haalde hij direct de wiscat-toets. Echter, hij werd niet geschikt bevonden om direct voor de klas te kunnen. Gelukkig liet hij zich hier niet door uit het veld slaan. Hij heeft zich ingeschreven voor de deeltijd-pabo en werkt twee dagen minder bij zijn huidige baan. Hij is nu halverwege zijn eerste jaar en af en toe valt hij voor mij in, blij mee! Volgend jaar gaat hij stoppen met werken en komt hij twee dagen per week invallen voor Verhalenfabriek! 

Wil je ook alles weten over de mogelijkheden om te kiezen voor het mooiste vak? Hier vind je alle info! 

Kiezen voor het onderwijs

Jaren geleden had ik voor het eerst een eigen groep, toen op een dag de Verhalenman langskwam. Hij kwam, vooral in Amsterdam-Oost, bij diverse scholen verhalen vertellen. Kinderen werden helemaal betoverd en gevangen door hem. Dat wilde ik ook bereiken ... en zo kwam het dat verhalen vertellen in de klas bij mij dagelijks op het programma stond. 

Toen de school waar ik toen werkte werd gesloten, wist ik even niet wat ik zou gaan doen. Ik had op deze school stage gelopen en was zo doorgegroeid naar leerkracht, ik voelde me thuis. Eén van de grootste problemen voor een directeur is als er een leerkracht ziek is, je opeens met een groep kinderen zit. Dus ik dacht: ik ga invaller worden en op zoek naar een nieuwe school. Zo kan ik overal werken, even kijken en solliciteer ik daarna bij een school die me leuk lijkt. 

Na een paar keer invallen viel het me op wat een gepuzzel het is, zo’n eerste dag in een vreemde klas; wat ga ik doen met de kinderen, waar zijn ze gebleven in de methode en vooral: wie zitten er allemaal in de groep? Vermoeiend alles, ook voor de leerlingen. Hoe zou ik dit gemakkelijker kunnen maken? Zoals de Verhalenman dat deed! Ik ging kinderen de eerste dag op school vangen en betoveren met verhalen. Zo is Verhalenfabriek ontstaan. Ik had zo vaak als ik wilde werk als invaller, en werd ook steeds vaker geboekt als verhalenverteller. 

Toen het lerarentekort groter werd, groeide ook de vraag naar invallers. Er kwamen meer aanvragen dan ik kon verwerken. Zo ging ik op zoek naar wie mij kon helpen. Via directeuren waarvoor ik had gewerkt, werd ik in contact gebracht met (potentiële) zij-instromers. Wat mij opviel is dat veel van hen het zij-instroomprogramma als zwaar en weinig flexibel ervaren. Zelf had ik die ervaring ook; ik vond de stap om leraar te worden via werken en stage in combinatie met een pabostudie groot. Hoe doe je dat, als je toch geld moet verdienen? Veel zij-instromers haken hierdoor uiteindelijk toch af. Het is veel; studie, stage, gezin, inkomen.   

Het is mijn missie geworden om zoveel mogelijk mensen die leerkracht willen worden te begeleiden in dit proces. Ze een zachte landing te geven en er aan bij te dragen dat het lerarentekort uiteindelijk zal worden opgelost.

Hier vind je alle info over werken bij Verhalenfabriek  

Hier vind je alles over De Verhalenman 

Schooltje spelen

Vorige week ben ik ingevallen bij groep 6 in de Kinkerbuurt en we hebben die dag het whiteboard heel erg gebruikt! Het digibord was stuk en in plaats van het te missen hadden we een ‘revival of the whiteboard’.

De leerlingen vinden het echt super om hier op te schrijven. Alle woorden rondom het thema van die dag, talent, hebben we opgeschreven. De lijst werd steeds langer, de woordspin steeds uitgebreider. De klassendienst heeft het aan het eind van de dag niet uitgeveegd, zo mooi was ‘ie! De volgende dag was het vrijdag, bijna weekend, bijna vakantie en heeft een groepje leerlingen alle woorden overgenomen op een groot vel om in de klas op te hangen.

Leerlingen vinden schrijven met de digi-pen op het digibord leuk, maar dus ook het schrijven op een whiteboard en het schrijven met een krijtje op een schoolbord. Dat kun je ook gewoon thuis doen, samen met je kind.

Er is schoolbord-verf, maar je kunt ook schoolbordfolie per strekkende meter kopen; daar knip je een stukje af en dat plak je op de keukendeur. Een paar lekkere krijtjes er bij en vraag iedereen in huis om missende boodschappen op te schrijven. Zo krijg je een familie-boodschappenlijstje en echt iedereen vindt het leuk om met krijt te schrijven op een bord. Schrijf ook eens alle boodschappen in het Engels, Frans of een andere taal.

Daarnaast kun je natuurlijk ook een meter schoolbordfolie reserveren voor afspraken, kattenbelletjes en mooie uitspraken. Plak ook een metertje op de kamer van je kinderen; om schooltje te spelen of een to-do lijst te maken

Verhalenfabiek een dag in de klas bij jouw school? Hier vind je alle info.

Vaderpromotie

Een tijdje geleden was ik aan het invallen bij groep 5 en op de deur van het lokaal hing een lijst. Een intekenlijst. Zoals je weet hangt die er wel vaker, voor de boekbesprekingen, spreekbeurten of bijdragen aan het Kerstdiner.

Maar toen ik nog eens goed keek, bleek het een vaderlijst te zijn! Vaders konden zich inschrijven om voor te lezen in de klas. En de lijst was helemaal ingevuld, er waren zelfs nog namen onderaan er bij gekrabbeld. De meeste vaders hadden ingetekend om meteen om 08:30 uur te blijven en een kwartier voor te lezen. Er waren er ook die na de lunchpauze zouden komen, of om kwart voor drie.

Echt zo’n goed idee! De juf had besloten dat het leuk zou zijn om vaders hiervoor te vragen, omdat haar leerlingen al een juf hebben en dat moeders toch vaak degenen zijn die voorlezen thuis (uit onderzoek blijkt dat van de ouders die thuis voorlezen dit in 65% van de gevallen het meest door de moeder wordt gedaan en in 8% van de gevallen het meest door de vader).

Hoe kwam het dat die lijst zo snel vol was? Wat bleek, de vaders hadden elkaar aangestoken! De jongetjes hadden het aan elkaar doorverteld: ‘mijn vader komt voorlezen uit de GVR’ en dat hadden de vaders weer gehoord. Binnen no time was de lijst vol! Er ontstond een gezonde competitie waarbij de ene vader niet voor de andere wilde onderdoen.

Dit mes snijdt aan zoveel kanten volgens mij: kinderen trots, vaders in de klas, boekpromotie. En juist omdat vaders, over het algemeen, minder vaak voorlezen maakt het indruk als ze hier tijd voor vrij maken. 

Lekker samen lezen!

Het begin

Het is alweer jaren geleden dat ik voor het eerst voor mijn groep stond en op een dag de Verhalenman langskwam. Hij kwam, vooral in Amsterdam-Oost, bij diverse scholen verhalen vertellen. Kinderen werden helemaal betoverd en gevangen door hem. Dat wilde ik ook bereiken ... zo kwam het dat verhalen vertellen in de klas bij mij dagelijks op het programma kwam te staan. 

Toen de school waar ik toen werkte werd gesloten, wist ik even niet wat ik zou gaan doen. Ik had op deze school stage gelopen en was zo doorgegroeid naar leerkracht, ik voelde me thuis. Eén van de grootste problemen voor een directeur is als er een leerkracht ziek is, dan zit je opeens met een groep kinderen. Dus ik dacht: ik ga invaller worden op zoek naar een nieuwe school. Zo kan ik overal werken, even kijken en solliciteer ik daarna bij een school die me leuk lijkt. 

Na een paar keer invallen viel het me op wat een gepuzzel het is, zo’n eerste dag in een vreemde klas; wat ga ik doen met de kinderen, waar zijn ze gebleven in de methode en vooral: wie zitten er allemaal in de groep? Vermoeiend alles, ook voor de leerlingen. Hoe zou ik dit gemakkelijker kunnen maken? Zoals de Verhalenman dat deed! Ik ging kinderen de eerste dag op school vangen en betoveren met verhalen. Zo is Verhalenfabriek ontstaan. Ik had zo vaak als ik wilde werk als invaller, maar werd ook steeds vaker geboekt als verhalenverteller. Ik werd zelfs regelmatig gevraagd om workshops verhalen vertellen te geven. 

Toen het lerarentekort groter werd, groeide ook de vraag naar invallers. Er kwamen meer aanvragen dan ik kon verwerken. Zo ging ik op zoek naar wie mij kon helpen. Via directeuren waarvoor ik had gewerkt, werd ik in contact gebracht met (potentiële) zij-instromers. Wat mij opviel is dat veel van hen het zij-instroomprogramma als zwaar en weinig flexibel ervaren. Zelf had ik die ervaring ook; ik vond de stap om leraar te worden via werken en stage in combinatie met een Pabostudie groot. Hoe doe je dat, als je toch geld moet verdienen? Veel zij-instromers haken hierdoor uiteindelijk toch af. Het is veel; studie, stage, gezin, inkomen.   

Het is mijn missie geworden om zoveel mogelijk mensen die leerkracht willen worden te begeleiden in dit proces. Zo wil ik ervoor zorgen dat het lerarentekort uiteindelijk zal worden opgelost.

Kijk voor alle info op http://verhalenfabriek.nl/vacatures/