Maar toen ik nog eens goed keek, bleek het een vaderlijst te zijn! Vaders konden zich inschrijven om voor te lezen in de klas. En de lijst was helemaal ingevuld, er waren zelfs nog namen onderaan er bij gekrabbeld. De meeste vaders hadden ingetekend om meteen om 08:30 uur te blijven en een kwartier voor te lezen. Er waren er ook die na de lunchpauze zouden komen, of om kwart voor drie.
Echt zo’n goed idee! De juf had besloten dat het leuk zou zijn om vaders hiervoor te vragen, omdat haar leerlingen al een juf hebben en dat moeders toch vaak degenen zijn die voorlezen thuis (uit onderzoek blijkt dat van de ouders die thuis voorlezen dit in 65% van de gevallen het meest door de moeder wordt gedaan en in 8% van de gevallen het meest door de vader).
Hoe kwam het dat die lijst zo snel vol was? Wat bleek, de vaders hadden elkaar aangestoken! De jongetjes hadden het aan elkaar doorverteld: ‘mijn vader komt voorlezen uit de GVR’ en dat hadden de vaders weer gehoord. Binnen no time was de lijst vol! Er ontstond een gezonde competitie waarbij de ene vader niet voor de andere wilde onderdoen.
Dit mes snijdt aan zoveel kanten volgens mij: kinderen trots, vaders in de klas, boekpromotie. En juist omdat vaders, over het algemeen, minder vaak voorlezen maakt het indruk als ze hier tijd voor vrij maken.
Lekker samen lezen!
