Er zijn scholen waar wij mee
werken die geloven in het nut van huisbezoeken. Waarom? Omdat het team van de
school gelooft dat ouderbetrokkenheid niet alleen betekent dat ouders betrokken
zijn bij de school, maar ook dat de school betrokken is bij de ouders.
Het kennen van de thuissituatie helpt enorm bij het dagelijks contact met de leerlingen. Als een leerkracht weet waar een kind vandaan komt, hoe het thuis zit, dan kan de leerkracht daar op inspelen en daar zelfs de lesstof op aanpassen.
Een voorbeeld: Marina heeft zoon Giovanni in groep 6, hij is 10 jaar. Marina spreekt niet zo goed Nederlands en komt daarom nooit naar school. We zien altijd Giovanni's vader, Michiel, maar die heeft een drukke baan. Giovanni kan nog niet zo goed lezen, terwijl hij verder wel rustig en leergierig is.
Tijdens een huisbezoek zagen we dat Marina een zeer toegewijde moeder is. Ze spreekt Italiaans met Giovanni. De leerkracht vroeg aan Marina of ze wel eens leest met haar zoon. Ze bleek dat nooit te doen omdat ze zelf geen Nederlands spreekt. Wij hebben haar voorgesteld dat ze samen kunnen lezen. Zij leest voor in het Italiaans aan Giovanni en hij leest haar voor in het Nederlands. Zo snijdt het mes aan twee kanten.
Wat vind jij? Huisbezoeken of niet? Doe je het al? Hoe vind je de tijd? En wat zijn de voordelen?
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring. Voor je reactie krijg je ons boek: Verhalenfabriek, inspireren in de klas.
Fijne dag! Kijk ook even naar Joris & Monique; hoe het bij hun op school gaat.
Het kennen van de thuissituatie helpt enorm bij het dagelijks contact met de leerlingen. Als een leerkracht weet waar een kind vandaan komt, hoe het thuis zit, dan kan de leerkracht daar op inspelen en daar zelfs de lesstof op aanpassen.
Een voorbeeld: Marina heeft zoon Giovanni in groep 6, hij is 10 jaar. Marina spreekt niet zo goed Nederlands en komt daarom nooit naar school. We zien altijd Giovanni's vader, Michiel, maar die heeft een drukke baan. Giovanni kan nog niet zo goed lezen, terwijl hij verder wel rustig en leergierig is.
Tijdens een huisbezoek zagen we dat Marina een zeer toegewijde moeder is. Ze spreekt Italiaans met Giovanni. De leerkracht vroeg aan Marina of ze wel eens leest met haar zoon. Ze bleek dat nooit te doen omdat ze zelf geen Nederlands spreekt. Wij hebben haar voorgesteld dat ze samen kunnen lezen. Zij leest voor in het Italiaans aan Giovanni en hij leest haar voor in het Nederlands. Zo snijdt het mes aan twee kanten.
Wat vind jij? Huisbezoeken of niet? Doe je het al? Hoe vind je de tijd? En wat zijn de voordelen?
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring. Voor je reactie krijg je ons boek: Verhalenfabriek, inspireren in de klas.
Fijne dag! Kijk ook even naar Joris & Monique; hoe het bij hun op school gaat.
Hoi Francine,
BeantwoordenVerwijderenJa huisbezoeken. De eerste 15 jaar van mijn onderwijscarrière heb ik inderdaad bij elk kind uit mijn klas gedurende het jaar een huisbezoek gebracht. Ik ben daar nog steeds erg positief over. Bij een huisbezoek zie je vaak andere kanten van het kind en ouders die het beeld wat je hebt van een kind verder verbreden. De huiselijke omgeving maakt het voor de ouders vaak ook makkelijker om over eventuele problemen te spreken. Op mijn tweede school was het afleggen van een huisbezoek zelfs een verplichting die ik overigens met plezier invulde. Helaas is het huisbezoek in de vergetelheid geraakt. Dat heeft zeker te maken met de extra taken en activiteiten die tegenwoordig ingevuld moeten worden. Denk aan de administratieve verantwoording die van ons wordt verwacht, het overleggen met elkaar en in kleine subgroepjes, het verplicht bijscholen enz, enz. Er schiet domweg geen tijd meer over voor het afleggen van huisbezoeken. Het komt erop neer dat het afleggen van huisbezoeken alleen maar in de eigen tijd kunnen worden afgelegd en dan merk ik het verschil met nu en 30 jaar geleden. Toen had ik nog geen gezin en vond ik het geen probleem om een keer in de week een avond in te vullen met een huisbezoek, nu zou ik dat toch meer als een belasting ervaren. Toch wil ik daarmee niet zeggen dat het wat mij betreft niet meer zal gebeuren. Bij gezinnen waarvan ik denk dat het een zinvolle aanvulling is in het beeld rondom het kind zou ik het huisbezoek opnieuw willen heroverwegen. Dit overigens wel in overleg/ samenspraak met het team en management.
Ik hoop hiermee voldoende te hebben gereageerd. Zou het leuk vinden om eens verder met je te spreken over dit onderwerp en andere onderwerpen die met het lesgeven samenhangen.
Vriendelijke groet,
Inge Kaczmarek, leerkracht groep 3, OBS De Notenkraker Amsterdam
Hallo Francine,
BeantwoordenVerwijderenWij houden vanuit onze school geen huisbezoeken. Er zijn wel eens uitzonderingen/bijzondere gevallen geweest waarbij het wel heeft plaatsgevonden, maar dat was dan ook een uitzondering. Ik denk wel dat je bij/ door een huisbezoek meer inzicht kan krijgen of in ieder geval een andere/betere kijk op het gezin.
Hoe organiseer je dat? Goede vraag, helemaal met de nieuwe cao die er aankomt. En is het iets voor de hele school of alleen voor de onderbouw?
Ik ben niet tegen de huisbezoeken, maar zoals ik al aangaf houden wij ze vanuit onze school niet. Ik heb het wel eens gedaan toen ik stage liep, tijdens de opleiding.
Ouderbetrokkenheid kan ook zonder de huisbezoeken worden bevorderd, maar een huisbezoek kan je als leerkracht meer inzicht geven in de achtergrond(en) van het kind.
Met vriendelijke groet,
Wendy Bakker, leerkracht groep BS De Capelle Amsterdam
Ook de leerkrachten van de valentijn vinden huisbezoeken waardevol. Iedere leerkracht bezoekt 6 kinderen van de groep. Van het bezoek wordt een verslagje gemaakt, dit komt in Parnassys. De leerkrachten zorgen er voor dat er voor ieder kind gedurende de basisschoolperiode 2 tot 3 keer een leerkracht op bezoek komt.
BeantwoordenVerwijderenMet vriendelijke groet
Tineke Kromhout, Directeur Valentijnschool Amsterdam
Dag Francine,
BeantwoordenVerwijderenElke keer weer leuk om jouw mailtjes te ontvangen.
Inspirerend!
Wat betreft de huisbezoeken: op de school waar ik momenteel werkzaam ben, Brede School De Kinkerbuurt, bezoeken we alle kinderen om het jaar. Het is een pittige klus, maar het levert je een schat aan informatie op. Je ziet hoe de kinderen leven, waar ze slapen en hoe ze omgaan met hun ouders in hun eigen omgeving. De kinderen vinden het vaak fantastisch als je komt. Ze laten je hun kamer zien en je ontdekt vaak ook weer nieuwe interesses of verborgen talenten van een kind.
Wij plannen de bezoeken altijd rondom de verslaggesprekken: in januari een deel en in juni een deel. De andere helft van je groep (je hebt je groep over het algemeen altijd twee jaar) bezoek je dan het jaar daarop.
Hartelijke groet, fijn weekend.
Lieke Beentjes, leerkracht groep 7, Brede School De Kinkerbuurt Amsterdam
Dag Francine
BeantwoordenVerwijderenWij doen al meer dan 10 jaar huisbezoeken. Ik herken de voordelen die zijn geschetst. Afhankelijk van het aantal kinderen in de klas is ons streven 1x per jaar of 1x per 2 jaar komt er een huisbezoek.
Wij spreken af dat het maar een uurtje thee drinken is. Dus geen enorme tafel vol met eten. Want daarna moeten we nog verder werken op school. Wij hebben een continue-rooster, dus om half 4 zijn we terug voor vergadering of ander werk.
Met vriendelijke groet,
Peggy Segond Von Banchet, leerkracht groep 3A, Huizingaschool Amsterdam