Kapstok

20 jaar geleden begon ik als één van de eersten aan de verkorte deeltijd pabo in Amsterdam. Ondanks dat ik mijn ouders (allebei onderwijsmensen) plechtig had beloofd nooit leraar te worden, kroop het bloed waar het niet gaan kon: ik wilde het wel! Zij-instromer-in-beroep worden; 2 dagen opleiding en 2 dagen voor de groep. Mijn partner, die door mijn besluit kostwinner werd, vond dat geen goed idee voor ons, als ouders van twee peuters, en uiteindelijk heb ik gekozen voor de verkorte deeltijdopleiding van 2 jaar. Het voelde vreemd, voor het eerst in mijn volwassen leven geen inkomen te hebben. 

Tijdens de opleiding kwam ik er als stagiair al achter dat invallers moeilijk te vinden zijn. En zo gebeurde het dat ik, naast mijn stage en opleiding, af en toe een dagje kon invallen. Dat vond ik heerlijk om te doen en ook spannend! Alleen een groep draaien, kijken hoe dat gaat. Als ik een uitdaging tegenkwam, kon ik dat een paar dagen later met mijn stagebegeleider overleggen. De flexibiliteit van invallen naast mijn opleiding beviel goed, ik kon invallen als mijn studie en gezin het toelieten. Zo had ik toch mijn eigen inkomen én flexibiliteit. 

Al tijdens mijn LIO-stage werd ik geïnspireerd door Karel Baracs, verhalenman en stadsverteller van Amsterdam. Hij kwam langs in mijn klas, met prachtige verhalen waarmee hij de leerlingen aan zijn lippen liet hangen. Dat wilde ik ook! Ik volgde een cursus bij Karel en zo ontstond Verhalenfabriek; verhalen meenemen naar de klas en die een kapstok laten zijn voor leesmeters, woordenschat en verhalen van de leerlingen! 

Omdat de naam Verhalenfabriek tot de verbeelding spreekt, kwamen er steeds meer mensen op mijn pad die net als ik zij-instromer van beroep waren of waren geweest, maar dat toch pittig vonden. De meesten zaten in hetzelfde schuitje: naast de opleiding en werk ook nog zorgtaken te vervullen. Ze wilden graag voor Verhalenfabriek werken. Zo kon ik de scholen helpen met het oplossen van de puzzel om iedere dag het team weer compleet te maken. 

Echter, zomaar een dag invallen, voor een onbekende groep, met lessen die je nooit eerder hebt gegeven ... niet gemakkelijk. Uit eigen ervaring weet ik dat het heel erg helpt als je een klas binnenkomt met je eigen lesprogramma, dat je goed hebt kunnen voorbereiden, dat je 'op zak' hebt! Zo is het last-minute-invaller concept ontstaan: invallers die op pad gaan naar de Amsterdamse scholen met een Verhalenfabriek-lesprogramma. 

Mijn drijfveer is een bijdrage te leveren aan het oplossen van het lerarentekort. Ik vond zelf het zij-instromer-in-beroep zijn zwaar, maar ik wist ook zeker dat ik een leuke en goede leerkracht kon zijn. Door flexibiliteit en de ervaring die je bij Verhalenfabriek kunt opdoen, kunnen (startende) leerkrachten en leerkrachten-in-opleiding een zachte landing maken in het onderwijs. 

Ik ben er trots op dat ik al enkele tientallen leerkrachten voor het onderwijs heb kunnen behouden door deze aanpak. Nu stuk-voor-stuk gewaardeerde leraren die op enig moment even vast zaten tussen hun verplichtingen en de opleiding voor het mooiste vak!