Als je een verhaal vertelt in de klas, zijn leerlingen in het begin in de war. Waar komen die woorden vandaan, waar is het blaadje, waar is het boek? Hoe kan dit?
Hier vind je alle info
Als je een verhaal vertelt in de klas, zijn leerlingen in het begin in de war. Waar komen die woorden vandaan, waar is het blaadje, waar is het boek? Hoe kan dit?
Toen de school waar ik toen werkte werd gesloten, wist ik even niet wat ik zou gaan doen. Ik had op deze school stage gelopen en was zo doorgegroeid naar leerkracht, ik voelde me thuis. Eén van de grootste problemen voor een directeur is als er een leerkracht ziek is, je opeens met een groep kinderen zit. Dus ik dacht: ik ga invaller worden en op zoek naar een nieuwe school. Zo kan ik overal werken, even kijken en solliciteer ik daarna bij een school die me leuk lijkt.
Na een paar keer invallen viel het me op wat een gepuzzel het is, zo’n eerste dag in een vreemde klas; wat ga ik doen met de kinderen, waar zijn ze gebleven in de methode en vooral: wie zitten er allemaal in de groep? Vermoeiend alles, ook voor de leerlingen. Hoe zou ik dit gemakkelijker kunnen maken? Zoals de Verhalenman dat deed! Ik ging kinderen de eerste dag op school vangen en betoveren met verhalen. Zo is Verhalenfabriek ontstaan. Ik had zo vaak als ik wilde werk als invaller, en werd ook steeds vaker geboekt als verhalenverteller.
Toen het lerarentekort groter werd, groeide ook de vraag naar invallers. Er kwamen meer aanvragen dan ik kon verwerken. Zo ging ik op zoek naar wie mij kon helpen. Via directeuren waarvoor ik had gewerkt, werd ik in contact gebracht met (potentiële) zij-instromers. Wat mij opviel is dat veel van hen het zij-instroomprogramma als zwaar en weinig flexibel ervaren. Zelf had ik die ervaring ook; ik vond de stap om leraar te worden via werken en stage in combinatie met een pabostudie groot. Hoe doe je dat, als je toch geld moet verdienen? Veel zij-instromers haken hierdoor uiteindelijk toch af. Het is veel; studie, stage, gezin, inkomen.
Het is mijn missie geworden om zoveel mogelijk mensen die leerkracht willen worden te begeleiden in dit proces. Ze een zachte landing te geven en er aan bij te dragen dat het lerarentekort uiteindelijk zal worden opgelost.
Hier vind je alle info over werken bij Verhalenfabriek
Hier vind je alles over De Verhalenman
De leerlingen vinden het echt super om hier op te schrijven. Alle woorden rondom het thema van die dag, talent, hebben we opgeschreven. De lijst werd steeds langer, de woordspin steeds uitgebreider. De klassendienst heeft het aan het eind van de dag niet uitgeveegd, zo mooi was ‘ie! De volgende dag was het vrijdag, bijna weekend, bijna vakantie en heeft een groepje leerlingen alle woorden overgenomen op een groot vel om in de klas op te hangen.
Leerlingen vinden schrijven met de digi-pen op het digibord leuk, maar dus ook het schrijven op een whiteboard en het schrijven met een krijtje op een schoolbord. Dat kun je ook gewoon thuis doen, samen met je kind.
Er is schoolbord-verf, maar je kunt ook schoolbordfolie per strekkende meter kopen; daar knip je een stukje af en dat plak je op de keukendeur. Een paar lekkere krijtjes er bij en vraag iedereen in huis om missende boodschappen op te schrijven. Zo krijg je een familie-boodschappenlijstje en echt iedereen vindt het leuk om met krijt te schrijven op een bord. Schrijf ook eens alle boodschappen in het Engels, Frans of een andere taal.
Daarnaast kun je natuurlijk ook een meter schoolbordfolie reserveren voor afspraken, kattenbelletjes en mooie uitspraken. Plak ook een metertje op de kamer van je kinderen; om schooltje te spelen of een to-do lijst te maken
Verhalenfabiek een dag in de klas bij jouw school? Hier vind je alle info.
Een tijdje geleden was ik aan het invallen bij groep 5 en op de deur van het lokaal hing een lijst. Een intekenlijst. Zoals je weet hangt die er wel vaker, voor de boekbesprekingen, spreekbeurten of bijdragen aan het Kerstdiner.
Maar toen ik nog eens goed keek, bleek het een vaderlijst te zijn! Vaders konden zich inschrijven om voor te lezen in de klas. En de lijst was helemaal ingevuld, er waren zelfs nog namen onderaan er bij gekrabbeld. De meeste vaders hadden ingetekend om meteen om 08:30 uur te blijven en een kwartier voor te lezen. Er waren er ook die na de lunchpauze zouden komen, of om kwart voor drie.
Echt zo’n goed idee! De juf had besloten dat het leuk zou zijn om vaders hiervoor te vragen, omdat haar leerlingen al een juf hebben en dat moeders toch vaak degenen zijn die voorlezen thuis (uit onderzoek blijkt dat van de ouders die thuis voorlezen dit in 65% van de gevallen het meest door de moeder wordt gedaan en in 8% van de gevallen het meest door de vader).
Hoe kwam het dat die lijst zo snel vol was? Wat bleek, de vaders hadden elkaar aangestoken! De jongetjes hadden het aan elkaar doorverteld: ‘mijn vader komt voorlezen uit de GVR’ en dat hadden de vaders weer gehoord. Binnen no time was de lijst vol! Er ontstond een gezonde competitie waarbij de ene vader niet voor de andere wilde onderdoen.
Dit mes snijdt aan zoveel kanten volgens mij: kinderen trots, vaders in de klas, boekpromotie. En juist omdat vaders, over het algemeen, minder vaak voorlezen maakt het indruk als ze hier tijd voor vrij maken.
Lekker samen lezen!
Toen de school waar ik toen werkte werd gesloten, wist ik even niet wat ik zou gaan doen. Ik had op deze school stage gelopen en was zo doorgegroeid naar leerkracht, ik voelde me thuis. Eén van de grootste problemen voor een directeur is als er een leerkracht ziek is, dan zit je opeens met een groep kinderen. Dus ik dacht: ik ga invaller worden op zoek naar een nieuwe school. Zo kan ik overal werken, even kijken en solliciteer ik daarna bij een school die me leuk lijkt.
Na een paar keer invallen viel het me op wat een gepuzzel het is, zo’n eerste dag in een vreemde klas; wat ga ik doen met de kinderen, waar zijn ze gebleven in de methode en vooral: wie zitten er allemaal in de groep? Vermoeiend alles, ook voor de leerlingen. Hoe zou ik dit gemakkelijker kunnen maken? Zoals de Verhalenman dat deed! Ik ging kinderen de eerste dag op school vangen en betoveren met verhalen. Zo is Verhalenfabriek ontstaan. Ik had zo vaak als ik wilde werk als invaller, maar werd ook steeds vaker geboekt als verhalenverteller. Ik werd zelfs regelmatig gevraagd om workshops verhalen vertellen te geven.
Toen het lerarentekort groter werd, groeide ook de vraag naar invallers. Er kwamen meer aanvragen dan ik kon verwerken. Zo ging ik op zoek naar wie mij kon helpen. Via directeuren waarvoor ik had gewerkt, werd ik in contact gebracht met (potentiële) zij-instromers. Wat mij opviel is dat veel van hen het zij-instroomprogramma als zwaar en weinig flexibel ervaren. Zelf had ik die ervaring ook; ik vond de stap om leraar te worden via werken en stage in combinatie met een Pabostudie groot. Hoe doe je dat, als je toch geld moet verdienen? Veel zij-instromers haken hierdoor uiteindelijk toch af. Het is veel; studie, stage, gezin, inkomen.
Het is mijn missie geworden om zoveel mogelijk mensen die leerkracht willen worden te begeleiden in dit proces. Zo wil ik ervoor zorgen dat het lerarentekort uiteindelijk zal worden opgelost.
Kijk voor alle info op http://verhalenfabriek.nl/vacatures/