Kapstok

20 jaar geleden begon ik als één van de eersten aan de verkorte deeltijd pabo in Amsterdam. Ondanks dat ik mijn ouders (allebei onderwijsmensen) plechtig had beloofd nooit leraar te worden, kroop het bloed waar het niet gaan kon: ik wilde het wel! Zij-instromer-in-beroep worden; 2 dagen opleiding en 2 dagen voor de groep. Mijn partner, die door mijn besluit kostwinner werd, vond dat geen goed idee voor ons, als ouders van twee peuters, en uiteindelijk heb ik gekozen voor de verkorte deeltijdopleiding van 2 jaar. Het voelde vreemd, voor het eerst in mijn volwassen leven geen inkomen te hebben. 

Tijdens de opleiding kwam ik er als stagiair al achter dat invallers moeilijk te vinden zijn. En zo gebeurde het dat ik, naast mijn stage en opleiding, af en toe een dagje kon invallen. Dat vond ik heerlijk om te doen en ook spannend! Alleen een groep draaien, kijken hoe dat gaat. Als ik een uitdaging tegenkwam, kon ik dat een paar dagen later met mijn stagebegeleider overleggen. De flexibiliteit van invallen naast mijn opleiding beviel goed, ik kon invallen als mijn studie en gezin het toelieten. Zo had ik toch mijn eigen inkomen én flexibiliteit. 

Al tijdens mijn LIO-stage werd ik geïnspireerd door Karel Baracs, verhalenman en stadsverteller van Amsterdam. Hij kwam langs in mijn klas, met prachtige verhalen waarmee hij de leerlingen aan zijn lippen liet hangen. Dat wilde ik ook! Ik volgde een cursus bij Karel en zo ontstond Verhalenfabriek; verhalen meenemen naar de klas en die een kapstok laten zijn voor leesmeters, woordenschat en verhalen van de leerlingen! 

Omdat de naam Verhalenfabriek tot de verbeelding spreekt, kwamen er steeds meer mensen op mijn pad die net als ik zij-instromer van beroep waren of waren geweest, maar dat toch pittig vonden. De meesten zaten in hetzelfde schuitje: naast de opleiding en werk ook nog zorgtaken te vervullen. Ze wilden graag voor Verhalenfabriek werken. Zo kon ik de scholen helpen met het oplossen van de puzzel om iedere dag het team weer compleet te maken. 

Echter, zomaar een dag invallen, voor een onbekende groep, met lessen die je nooit eerder hebt gegeven ... niet gemakkelijk. Uit eigen ervaring weet ik dat het heel erg helpt als je een klas binnenkomt met je eigen lesprogramma, dat je goed hebt kunnen voorbereiden, dat je 'op zak' hebt! Zo is het last-minute-invaller concept ontstaan: invallers die op pad gaan naar de Amsterdamse scholen met een Verhalenfabriek-lesprogramma. 

Mijn drijfveer is een bijdrage te leveren aan het oplossen van het lerarentekort. Ik vond zelf het zij-instromer-in-beroep zijn zwaar, maar ik wist ook zeker dat ik een leuke en goede leerkracht kon zijn. Door flexibiliteit en de ervaring die je bij Verhalenfabriek kunt opdoen, kunnen (startende) leerkrachten en leerkrachten-in-opleiding een zachte landing maken in het onderwijs. 

Ik ben er trots op dat ik al enkele tientallen leerkrachten voor het onderwijs heb kunnen behouden door deze aanpak. Nu stuk-voor-stuk gewaardeerde leraren die op enig moment even vast zaten tussen hun verplichtingen en de opleiding voor het mooiste vak! 

Old school

Vrije School-directeur Sascha Holthaus werkt al bijna 9 jaar samen met Verhalenfabriek. Zij was één van onze eerste klanten. De Vrije Scholen Geert Groote, en ook Kairos in noord, zijn favoriet bij veel van onze invallers. Het is toch net wat anders; zonder digibord lesgeven en de kinderen zijn heel expressief. 

Dit maakt dat een dag bij Sascha op school altijd als bijzonder wordt ervaren. Lees hier de ervaringen van Sascha: 

 

Wanneer gebruik je Verhalenfabriek? 

‘Bij kortdurende vervanging door ziekte van een leerkracht of bijvoorbeeld bij een studiedag als we deze niet intern kunnen vervangen.’

 

Wat is je ervaring met de invallers van Verhalenfabriek? 

‘Ervaring in het lesgeven is zeer wisselend.’  

 

Hoe lang heb je al ervaring met Verhalenfabriek?  

‘Ik werk denk ik al zeven jaar samen met de VF.’

 

Wat merk je van de voorbereiding & begeleiding van Verhalenfabriek? 

‘Er wordt altijd om goede informatie vooraf gevraagd. Soms wordt er ook nagevraagd hoe de dag verlopen is. Als wij het programma niet doorgeven dan zie ik dat het dagprogramma door Verhalenfabriek is opgesteld, dat vertellen de invallers ook.’ 

 

Wat zou je verder nog mee willen delen aan ons?

‘Ik vind het bijzonder prettig als dezelfde invallers nogmaals kunnen invallen en zich thuis gaan voelen en als er na een invaldag wordt nagevraagd hoe het is verlopen.’ 

 

Dankjewel Sascha voor de tip, ik probeer zoveel als mogelijk mensen meerdere keren bij een-en-dezelfde klas te laten invallen! Fijn dat je al zolang bij ons bent. Ik hoop tot snel!

 

Communicatiemanager met pabo-diploma

Dit jaar bestaat Verhalenfabriek 15 jaar! De komende tijd wil ik jullie wat mensen voorstellen die al die jaren met ons hebben gewerkt of nog steeds werken:  

 

Vanaf 2011 werkt Erik Wiersma, oud-manager, regelmatig voor Verhalenfabriek.

 

Op 29 september 2011 ging hij voor de eerste keer met Verhalenfabriek naar groep 5 van basisschool De Boomgaard in Amsterdam. En meteen de dag erna door naar groep 6 van de Leonardo da Vincischool. Niet te geloven, al weer 9 jaar geleden! 

 

Erik is de eerste invaller uit wat ze tegenwoordig de stille reserve noemen of ging het toch een beetje anders? Lees hier hoe het zit …

 

1. Wat deed je voordat je bij Verhalenfabriek kwam invallen? 

‘Na dik twintig jaar Interne Communicatie (en met name wat toen heette 'Nieuwe Media') bij Postbank en ING in Benelux en Europa bezig met heroriëntatie via Van Ede en Partners. In dat kader ook een jaar zij-instromersopleiding HVA gedaan en zo op de Witte Olifant terecht gekomen. Die HVA-opleiding was trouwens voor mij totaal niet-passend want gericht op een ander profiel student. Ik was tenslotte al bevoegd. Dus ik ben er mee gestopt. Achteraf jammer want nu put ik zo nu en dan nog uit verouderde kennis uit begin jaren zeventig, terwijl ik bijvoorbeeld graag meer had willen horen over de ontwikkelingen in het reken- en taalonderwijs anno nu. Dat ik slaagde voor mijn taal- en rekentoetsen (vooral die laatste verbaasde me) doet daar niets aan af.’

 

2. Hoe ben je in contact gekomen met Verhalenfabriek, weet je dat nog? 

‘Op basisschool De Witte Olifant werd ik gescout door jouw zoon Jack. Hij zat in de groep 5-6 waar ik toen stage liep.’
 

3. Wat trekt je aan in het werken voor Verhalenfabriek? 

‘Aanvankelijk een manier om op een prettige wijze wat geld te verdienen. Veel prettiger dan bijvoorbeeld publieksinformant op een beurs, verkeersregelaar, verkeersteller, of surveillant. Inmiddels heb ik pensioen en komt er ook AOW binnen en is het in contact blijven met jonge mensen voor mij veel belangrijker geworden. Daarnaast blijf ik verhalen vertellen, en me daarbij ook vernieuwen, heel belangrijk vinden. Niet alleen in onderwijs maar ook privé, waar ik - inmiddels zachtjes opgejaagd door een uitgever - een boek aan het schrijven ben over de 60-jarige wielercarrière van mijn grootvader en wat van zijn tijdgenoten.'

4. Werk je, naast Verhalenfabriek, nog ergens anders? 

‘Ja, maar inmiddels veel minder vaak dan de afgelopen jaren en via een vast contract via een uitzendbureau voor Bureau Toetsen van de faculteit Geneeskunde van de UvA. Ook hier draait het voor mij mede om het contact houden met jonge mensen.’

 

Net als Erik heeft een aantal Verhalenfabriekers op deze manier de weg (terug) naar onderwijs gevonden; gewoon door veel in te vallen, rond te kijken, te ervaren en vlieguren te maken, om een zachte landing te kunnen maken in ons prachtige vak van leerkracht. 

 

Pro Rege en AMOS voelt als thuis

Pascal Riet, directeur van basisschool Pro Rege wil ik bedanken voor de fijne samenwerking gedurende de afgelopen 15 jaar. Wat zijn we altijd goed ontvangen door jou en je team bij Pro Rege! Ik ben heel erg dankbaar voor jouw enthousiasme over Verhalenfabriek; destijds al bij De Rietlanden en daarna bij De Noordmans en Pro Rege. Wat kennen we elkaar al lang!! 

2020 is voor Verhalenfabriek feestelijk, omdat we 15 jaar bestaan en daarvan al voor het 7e schooljaar culturele taallessen verzorgen, wanneer de eigen leerkracht er één of meerdere dagen niet kan zijn. 

Inmiddels is er een mooi Verhalenfabriek-team opgebouwd van leerkrachten of (bijna) leerkrachten-in-opleiding, die ook het reguliere programma kunnen draaien, indien gewenst. 

Een groot aantal Verhalenfabriekers heeft op deze manier al de weg naar een vaste baan in onderwijs gevonden; gewoon door veel in te vallen, rond te kijken, te ervaren en vlieguren te maken, zodat ze een zachte landing kunnen maken bij een fijne school. 

Omdat jij ons vanaf het begin hebt omarmd Pascal, zou ik je graag een aantal vragen stellen. 

Komen ze: 

Wanneer gebruik je Verhalenfabriek?
‘In alle groepen, vooral bij kortdurend ziekte-verzuim.’

Wat is je ervaring met de invallers van Verhalenfabriek? 
‘Meestal heel positief; we hebben er zelfs al eens een vaste collega aan overgehouden.’

Hoe lang heb je al ervaring met Verhalenfabriek? 
‘Vanaf de start! Daarvoor werkte Francine zelfs als collega bij basisschool De Rietlanden.’ 

Wat merk je van de voorbereiding & begeleiding van Verhalenfabriek?

‘Altijd op maat, ik laat met een heel gerust hart een groep aan jullie over.’

Wat wil je verder nog zeggen tegen ons? 
‘Ik ben echt ontzettend blij met Verhalenfabriek; of jullie nou je eigen geweldige programma draaien of dat van ons volgen!’

Dankjewel Pascal, je begrijpt dat ik me op jouw scholen altijd thuis heb gevoeld en dat is zo te horen wederzijds. Ik kijk uit naar de volgende 15 jaar!

Van winkelmanager naar leerkracht

Een nieuw schooljaar! En dit jaar bestaat Verhalenfabriek 15 jaar! De komende tijd wil ik jullie wat mensen voorstellen die al die jaren met ons hebben gewerkt of nog steeds werken. 

 

Vijf vragen aan Sophie Sewing; zij ging de eerste keer ‘Verhalenfabrieken’ in februari 2016, bij de kleuters van de P.J. Troelstraschool in Amsterdam: 

 

Wat deed je voordat je bij Verhalenfabriek kwam invallen?

Ik deed de versnelde deeltijd pabo aan de HvA en werkte daarnaast in de biologische winkel Estafette. Daarvoor was ik winkelmanager bij Lush en daarvoor heb ik Onderwijskunde gestudeerd aan de UvA.

 

Hoe ben je in contact gekomen met Verhalenfabriek? 

Francine kwam op de pabo vertellen over Verhalenfabriek. Ik was direct enthousiast. De vrolijke energie van Francine sprak mij aan en het leek mij leuk en zinvol om op een ontspannen manier, zonder ingewikkelde methodes maar met leuke verhalen, vlieguren te maken voor de klas.

 

En waarom nam je contact op met Verhalenfabriek? 

Ik wilde graag voor Verhalenfabriek werken om ervaring op te doen voor de klas en verschillende groepen en scholen te ervaren. Op deze manier kan je zowel ervaring op doen als erachter komen welke groepen je leuk vindt en wat je belangrijk vindt aan een school.

 

Wat heb je bij Verhalenfabriek gedaan? 

Ik heb ingevallen op diverse scholen in de groepen 1 t/m 8. Meestal voor één dag en soms voor een langere periode op een vaste dag in de week. Tijdens deze dagen maakte ik meestal gebruik van de lesprogramma’s van Verhalenfabriek maar had ik alle ruimte om daar flexibel mee om te gaan.

 

Waar zit je nu? Werk je nog in het onderwijs?

Ik werk met plezier op De Ichthusschool in Osdorp en heb hier nu voor het derde jaar mijn eigen kleuterklas. Ik ben hier gaan werken na een aantal keer invallen via Verhalenfabriek. Ik moet eerlijk bekennen dat het in het begin enorm pittig was maar nu vind ik het echt heel erg leuk. 

 

Net als Sophie heeft een aantal Verhalenfabriekers op deze manier de weg naar onderwijs gevonden; gewoon door veel in te vallen, rond te kijken, te ervaren en vlieguren te maken, om een zachte landing te kunnen maken in ons prachtige vak van leerkracht. 

Geef woorden cadeau

Vreemde rare tijden zijn het. Gelukkig hebben we de cruciale leerkrachten die hun stinkende best doen elke dag fijne lessen voor hun leerlingen online te zetten.

Maar wat kun je als ouder nu extra doen in deze corona-tijden? 

Lezen! Voorlezen! Zelf gaan zitten lezen! Laten zien hoe heerlijk het is! 

Lezen (en voorlezen) is de beste manier om woordenschat op te bouwen en woordenschat is de basis, ook voor rekenen! 

10 GOUDEN (VOOR)LEESTIPS VAN

1. Blijf voorlezen, ook al zitten ze al in groep 8! 

En liefst nog langer, zolang ze het leuk vinden (sommige kinderen vinden het echt heel lang leuk, ook al denken wij van niet). Laat kinderen ook af en toe een stukje voorlezen uit hun favoriete boek. 

2. Lees voor op een vast tijdstip

Zoveel mogelijk. Een vast moment is duidelijk, kinderen kunnen zich er op verheugen en er is minder kans dat je het vergeet. 

3. Lees om-en-om

Jij een stukje en je kind een stukje. Zo blijven alle partijen actief betrokken en maak je leesmeters. Kies ook af en toe een gedicht uit om voor te lezen, als je van gedichten houdt. Of als je een dichter bent. 

4. Lees hetzelfde boek gerust twee keer 

Als kinderen er om vragen, waarom niet? Sommige boeken verdienen het ook om 2x gelezen te worden. Je ontdekt dan weer andere dingen en nog meer nieuwe woorden. Kies als vader/moeder/broer/zus ook eens een boek uit dat je zelf vroeger zo mooi vond, of een boek dat aan jou is voorgelezen. 

5. Loop vooruit

Op de gebeurtenissen. Bespreek samen wat jullie denken dat er gaat gebeuren bij een spannend, mooi of grappig stukje. 

6. Geef woorden cadeau

Als je 15 minuten per dag voorleest, leert een kind gemiddeld al zo’n 1000 nieuwe woorden per jaar erbij. Hoe mooi is dat; alleen door een leuk verhaal voor te lezen. Als leerkracht bereik je dat dus in één keer bij zo’n 25 leerlingen tegelijkertijd.  

7. Voorleesvaders
Vaders en moeders lezen allebei op hun eigen unieke wijze voor en zijn dus allebei nodig om voorlezen tot een feest te maken! Alleen moeders doen het vaker, er zijn minder vaders als lees-rolmodel. Dus ben je vader? Jouw stijl (meer volwassen toon, moeilijkere woorden en het verzinnen van verhaallijnen) werkt voor je kind!

8. Neem altijd een boek mee
Of een tijdschrift, of een e-reader. Dan kun je overal en altijd voorlezen of samen lezen; als je even moet wachten ergens (gebeurt in deze vreemde tijden niet zo vaak) of voor op een bankje in de zon. Voorlezen hoeft niet per se uit een boek; mag ook uit een tijdschrift zijn, een recept, een songtekst, een gebruiksaanwijzing, stripverhaal, een krantenartikel. Voor als je geen zin hebt in een boek. 

9. Voorleesmoeders

Moeders lezen vaker voor met verschillende stemmetjes en gebaren, gaan vaker (dan vaders) met hun kinderen naar de bieb of boekwinkel en lezen vaker in het bijzijn van hun kinderen. Dus ben je moeder? Ga hier vooral mee door! 

10. Val gerust in slaap

Als je voorleest vlak voor het slapengaan, wees dan niet beledigd als kind in slaap valt. Dat gun je ze juist; in slaap vallen met de woorden van je favoriete boek, voorgelezen door je favoriete voorlezer. Samen in slaap vallen is nog mooier!

Hoe fijn is het om straks, als we samen deze tijd hebben doorstaan, tegen elkaar te kunnen zeggen: ‘O ja, weet je nog, toen hadden we zoveel tijd om te lezen!’ 

Zorg goed voor jezelf en voor elkaar en vergeet niet: Readers are Leaders

Landelijk Noord

Dit jaar bestaat Verhalenfabriek 15 jaar. De komende weken wil ik jullie wat scholen voorstellen waar we mee samenwerken. 

Toen ik Kenneth Grasmeijer, directeur van ABBS Elzenhagen in Amsterdam-Noord, vroeg wat hij van Verhalenfabriek vond, kreeg ik de volgende feedback:

'Je hebt een topteam neergezet en altijd vriendelijk en meewerkend. Heel fijn en heel betrouwbaar. Dank daarvoor.' Hier ben ik natuurlijk trots op. Echter, dit is altijd een wisselwerking; Verhalenfabriekers werken namelijk graag bij ABBS Elzenhagen! 

Een interview met Kenneth: 

Wanneer gebruik je Verhalenfabriek? 

‘Ik gebruik Verhalenfabriek voor alle groepen en op alle dagen. Ik zet Verhalenfabriek in bij afwezigheid van een leerkracht door ziekte, studie of een ander soort verlof.’

Wat is je ervaring met de invallers van Verhalenfabriek?

‘Ik heb goede ervaringen met de medewerkers van Verhalenfabriek. Zij zetten soms een Verhalenfabriekprogramma in en soms draaien ze het reguliere programma van de groep. Ze zijn meestal kwalitatief sterk en goed inzetbaar. Het team van Verhalenfabriek toont een enorme inzet en veerkracht.’ 

Hoe lang heb je al ervaring met Verhalenfabriek? 

‘Ik heb nu bijna twee jaar ervaring met Verhalenfabriek, maar de school al langer dan twee jaar.’

Wat merk je van de voorbereiding & begeleiding van Verhalenfabriek? 

‘De invallers hebben zich goed ingelezen en hebben hun programma op orde. Ze weten wat ze moeten doen. Het is fijn samenwerken met de Verhalenfabriekers.’

Wat wil je verder nog zeggen over Verhalenfabriek?

‘Ik ben erg tevreden over de inzet van het programma, maar ook over de inzet van Francine. Zij probeert altijd de juiste persoon voor de juiste groep te vinden. Ze is eerlijk in haar verwachtingen, kan bijna altijd iemand leveren, maar is ook duidelijk wanneer het soms niet lukt. Ik ben er heel blij mee en hoop nog lang gebruik te kunnen maken van de diensten van Verhalenfabriek.' 

ABBS Elzenhagen is onderdeel van ABSA scholengroep en ligt in de wijk Elzenhagen. Een mooie wijk in ontwikkeling met nog steeds heel veel groen en natuur. Het team van Elzenhagen is heel hecht en zet samen de schouders onder de ontwikkeling van hun leerlingen. Dit doen ze in een prachtig gebouw. De kinderen gaan op een hele prettige manier met elkaar om. Voor meer info: www.abbs-elzenhagen.nl

Volgende keer zetten we weer een verteller van Verhalenfabriek in het zonnetje! 

Van journalist naar meester

Dit jaar bestaat Verhalenfabriek 15 jaar. De komende weken wil ik jullie wat mensen voorstellen die al die jaren met ons hebben gewerkt of nog steeds werken. 

Ik ben er zo trots op dat Tom vanaf 2014 regelmatig voor Verhalenfabriek op pad ging! Hij was de eerste zij-instromer die naast zijn stage meer ervaring wilde opdoen door in te vallen. Op vrijdag 07 maart 2014 ging hij de eerste keer voor Verhalenfabriek invallen bij De Immanuelschool. Hoe leuk is het om een meester te hebben die alles weet van business news? En hij kan ook nog eens gitaar spelen. Wie kan kinderen nu beter voorbereiden op de toekomst? 

Daarom vijf vragen aan Tom:  

Wat deed je voordat je bij Verhalenfabriek kwam invallen? 

Ik werkte als journalist bij de Wereldomroep en BNR Nieuwsradio.

Hoe ben je in contact gekomen met Verhalenfabriek, weet je dat nog? 

Ja zeker, ik liep mijn allereerste Pabo-stage in de klas van jullie dochter Fransje. Ik zag Tim een keer een verhaal vertellen en later jou tijdens het kerstdiner. De kinderen hingen aan jullie lippen. Dat wilde ik ook wel doen. Zo is het begonnen.

En waarom nam je contact op met Verhalenfabriek? 

Volgens mij vroeg Tim (de man van Francine) mij. 

Wat heb je bij Verhalenfabriek gedaan? 

Ik ben bijna twee jaar lang op pad geweest langs uiteenlopende scholen met leuke programma’s vol met verhalen en muziek. Ik heb er veel van geleerd en er vooral heel erg van genoten. Op een enkele uitzondering na waren het allemaal topdagen voor mij en voor de kinderen.

Waar zit je nu? Werk je nog in het onderwijs en hoe ben je hier terechtgekomen?

Ik werk nu alweer voor het vierde jaar op de Linnaeusschool. Daar was ik als invaller nooit geweest. Gewoon ouderwets gesolliciteerd, inclusief proefles aan groep 4. Ik kreeg de vrije hand, dus de keuze voor een woordenschatles was snel gemaakt. De Woudreus van Verhalenfabriek werd een doorslaand succes. En ik direct aangenomen.

STRIKE!

Foto: @luutdingemans

Gisteren en vandaag heb ik meegestaakt met mijn collega-leerkrachten tegen het lerarentekort. Uiteraard heb ik als invaller baat bij het lerarentekort, maar het huidige tekort loopt de spuigaten uit. 

Deze foto van dit spandoek (Overspan-doek) op de Dam kreeg ik gisteren van mijn collega-Verhalenfabrieker, die momenteel zijn studie afrondt en straks hele groepen Amsterdamse schoolkinderen blij gaat maken als leerkracht. 

Waardoor het lerarentekort is ontstaan weet ik niet exact, maar ik weet wel dat knisperfris afgestudeerde leerkrachten vol enthousiasme het onderwijs instappen. Ondanks de opleiding, die dingen als dino’s kleien, met Playmobilpoppetjes in de zandtafel spelen en 180 verslagen van ze vraagt. 

Ik ontmoet dagelijks mensen die niets liever doen dan met leerlingen op de basisschool aan de slag gaan. Zelf kan ik ook niets leukers bedenken. Veel van mijn collega's zijn studenten aan de Pabo, die via Verhalenfabriek, naast hun stages, extra ervaring op willen doen (en ook iets willen bijverdienen, oké). Mijn collega’s bij Verhalenfabriek zijn bevlogen en enthousiast en ik zie iedereen die goed is ook fijn doorstromen naar een basisschool, veelal in Amsterdam. 

Zij-instromers, en zeker diegenen die gebruik maken van een subsidie-regeling, hebben een grotere kans om ook weer uit te stromen. De regelingen voor zij-instromers zijn namelijk behoorlijk pittig. Eén van de zwaarste dingen is dat je niet je eigen tempo kunt bepalen. Ben je aangesteld bij een bestuur, dan moet je binnen twee jaar je bevoegdheid halen. Daarnaast wordt er veelal van je verwacht dat je minimaal drie dagen voor een groep staat. Dat is echt pittig. Zo worden het wel twee hele drukke jaren.

Daarom staak ik mee tegen het lerarentekort. Ik hoop dat er voor zij-instromers (iedereen die via een verkorte opleiding voor de klas wil) een meer flexibele aanpak komt om de opleiding af te ronden en daarnaast te kunnen werken om het vak in de praktijk te leren. 

Dat werken ernaast is gewoon noodzakelijk omdat veel zij-instromers niet meer kunnen terugvallen op financiële steun van anderen. Daarom heb ik veel collega's bij Verhalenfabriek die een verkorte opleiding doen en meer flexibiliteit nodig hebben. Ook zij behalen allemaal hun bevoegdheid en stromen door naar een fijne school. 

De opleiding afronden en daarnaast werken zonder hangen en wurgen, zorgt er voor dat het plezier in werken in onderwijs blijft. Want er is niets leuker dan werken met kinderen en dus werken aan de toekomst!

Wil je een dagje een invaller met een Verhalenfabriekprogramma? 

Bel Verhalenfabriek  via 06-2246 3405!

Brug tussen PABO & Praktijk 

Achtbaan

Eigenlijk wist ik het al mijn hele leven. Ik zou juf worden. Of postbode, of vrachtwagenchauffeur. Allemaal prachtige beroepen. Maar juf, dat leek me als meisje toch het allermooiste. 

Alleen, toen ik 18 was (heel lang geleden) en mijn diploma op zak had, was er één ding zeker: als juf had je grote kans om werkeloos te worden. Mijn ouders werkten ook in het onderwijs en waren mijn grote voorbeeld. Alleen zij vonden toen al dat het vak wel heel erg werd uitgehold. Mijn vader maakte als rector van een VO-school alle onderwijsvernieuwingen mee die volgens hem het onderwijs niet ten goede kwamen.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en zo kwam ik 20 jaar geleden, na 10 jaar in het bedrijfsleven gewerkt te hebben, toch in het onderwijs terecht. Als zij-instromer in een verkort deeltijdtraject. Want in Amsterdam werd toen ook al het tekort aan leerkrachten zichtbaar. 

Ik heb fantastische stages kunnen doen op verschillende scholen en heb binnen twee jaar mijn bevoegdheid gehaald. Dat vond ik wel snel, want ik wist nog niet wat ik wilde; kleuters, middenbouw of bovenbouw? Werken met kinderen die extra ondersteuning kunnen gebruiken of die juist meer uitdaging kunnen gebruiken? Ik was er nog niet uit, want als zij-instromer zit je in een achtbaan waar je bezig bent je heel goed vast te houden aan het karretje. 

Daarom ben ik bijna 15 jaar geleden met Verhalenfabriek gestart. Eerst als mijn eigen brug tussen de pabo en de praktijk. Later kwam ik erachter dat meer pabo-studenten best nog wat ‘vlieguren’ wilden maken, voor zich definitief aan een school te binden. 

De afgelopen jaren heb ik met veel plezier samengewerkt met studenten, zij-instromers en herintreders die, net als ik, via Verhalenfabriek het vak in de vingers kregen door te werken bij allerlei soorten scholen, groepen en in verschillende stadsdelen. Doordat mijn collega’s een gefundeerde keus konden maken voor een school, een team of soort onderwijs zijn ze allemaal nog steeds werkzaam in het onderwijs en daar ben ik blij om.

De komende weken zullen zij hun ervaringen delen via deze blog. En in de zomer vieren we feest omdat we 15 jaar bestaan! En is er een leerkracht ziek? 

Geen paniek, bel Verhalenfabriek  via 06-2246 3405! Er staat weer een fantastisch mooi en enthousiast team te trappelen!